Een wereld in beweging. Er gebeurt van alles wat aandacht vraagt of waar we misschien liever van weg kijken.  ‘Ja jouw trainingen zijn nu echt nodig’, hoor ik af en toe. Soms ga ik met iemand daarover in gesprek, van waaruit dit gezegd wordt. En vaak gaat het dan over hoe ‘de ander’ communiceert en dat daar nog veel te leren valt. Wanneer we dan verder spreken over wat iedereen kan doen om verbinding te bewerkstelligen ontstaat er een ander gesprek. En voor mij vraagt dat ook steeds om mijn hart open te houden en te luisteren naar waar de ander, die deze opmerking maakt, vandaan komt, wat hem/haar raakt. Ook bij mij ligt snel op de loer om te denken: ‘nu dan kan jij het ook wel goed gebruiken als je alleen maar ziet wat de ander fout doet.’ Herkenbaar hoe snel de oordelen op de loer liggen om gehoord/ geuit te worden? Ik ben altijd blij als ik me daar weer van bewust ben. Soms betekent dat, dat ik me uit en deel hoe het voor mij is. Dat ik zie dat we allemaal ons steentje kunnen bijdrage en dat het begint bij mezelf. Hoe zijn mijn gedachten naar mezelf en naar de ander. Zijn die vol oordelen, of kan ik met een open houding kijken?  Dat is wat ik denk dat we nodig hebben om tot vrede te komen. Vrede met jezelf en vrede in je omgeving begint bij mij en hoe ik reageer. Doe je mee?
Terwijl ik dit schreef kwam het verhaal over de sneeuwvlok weer bij me  naar boven. Ik heb het wel eens in trainingen gedeeld. En ook al is het voorjaar deze week duidelijk in de lucht en is de sneeuw voorlopig weer weg, wil ik het toch met jullie delen.

Welk steentje wil jij bijdragen aan verbinding en begrip?

Met een open hart is er veel mogelijk.

(Ge)Zin in verbinding 13 t/m 15 mei

Ik verheug me om volgende maand alweer de 5e (Ge)Zin in verbinding training samen met Matthew Rich Tolsma te kunnen geven. Een lang weekend met ouders en kinderen kijken naar wat helpt om elkaar echt te horen, in verbinding te blijven en een huis te creëren waar iedereen zich prettig voelt en alle behoefte gehoord worden. Er zijn al voldoende aanmeldingen om de training door te laten gaan en er is nog ruimte voor 1 of 2 gezinnen. En dat kan ook 1 ouder zijn met zijn of haar kind(eren). Heb je zin om mee te doen van 13 t/m 15 mei? Kijk voor de beschrijving en meld je aan. 

Verbinding maken voorbij oordelen.

Begin maart maakte mijn collega Sofie ons attent op een artikel dat in Trouw stond over Dilara Bilgiç. Zij is 19, student psychologie en schrijfster. Het artikel komt uit de rubriek ‘de zin van……’. Dilara had als zin een zin van Marshall Rosenberg gekozen. 'Oordelen over anderen komen voort uit onze eigen niet-onderkende en onvervulde behoeften.' Zij geeft  aan hoe Geweldloze Communicatie haar inspireerde om voorbij de oordelen te kijken. Dat is wat zij doet en ze probeert gesprekken aan te gaan met mensen met andere standpunten om zo tot verbinding te komen. Het hele artikel kan je hier lezen. Ik word warm en hoopvol als ik zie hoe mensen zich inzetten tot meer begrip en harmonie. Alweer een sneeuwvlokje.

Kennis maken met

Geweldloze Communicatie
30 april| 4 juni | 9 en 10 juli

Voor de zomer zijn er nog drie mogelijkheden om kennis te maken met Geweldloze Communicatie of jouw kennis daarvan op te frissen. In een kleine groep maak je kennis met de basis elementen en hoe je die kan toepassen. Daarnaast oefen je ook met je eigen situaties. Tijdens de basis twee daagse op 9 en 10 juli heb je meer mogelijkheid om zelf aan de slag te gaan. Op de introductiedag op 30 april of 4 juni ga je ook zelf aan de slag en is daar minder ruimte voor, omdat we maar 1 dag hebben. Wat kies jij?
Uit de evaluaties van de basistraining of introductiedag.
* Ik heb er veel aan en heeft me duidelijker laten zien waar ik sta in mijn proces en dat ik nog meer mag voelen en mijn behoefte mag herkennen. Dank voor je rust!
* Ik werd blij van de duidelijke uitleg, de vele invalshoeken en de vele verschillende oefeningen. Fijn was dat je met alles mee kon denken en ook de ervaringen van de anderen kon horen wat een verhelderende breedte gaf.
* Je zette een prettige sfeer neer en had aandacht voor een ieder. Ook was de informatie overzichtelijk (door het op de grond uit te leggen) en ontzettend leerzaam.

Omgaan met boosheid 1mei in Eindhout (Belgie)

Of je nu snel boos wordt of niet zo snel in vuur en vlam staat, boosheid kennen we allemaal. Tijdens deze verdiepingsdag gaan we die boosheid onderzoeken. Wat is de oorsprong van jouw boosheid? Hoe ontvang je de boosheid van de ander? Hoe kan je jouw boosheid uiten en toch in verbinding blijven? Het zaadje boosheid leeft in ons allen. Jij kan bepalen hoe groot je het laat worden. Naast Geweldloze Communicatie gebruik ik ook oefeningen uit Emotioneel lichaamswerk. Kom mee ontdekken wat boosheid je te zeggen heeft en hoe jij steeds weer kan zorgen dat er verbinding blijft.
Deze training geef ik voor Blabla in Eindhout (België, vlakbij Eindhoven over de grens) Opgave en meer informatie via hun site.

Van strategie naar behoefte

Herken je het dat je zegt dat je ergens behoefte aan hebt en dan je later realiseert dat het eigenlijk geen behoefte is maar een strategie? De oplossing, de invulling van een behoefte van jou. Maar ja, hoe kom je dan bij die behoefte? Want het ‘voelt’ toch echt dat ik nu behoefte heb aan pauze, of koffie of ….. Om daarvan los te komen helpt het me om me af te vragen ‘wat geeft het me?’  Wat geeft het me als ik nu pauze ga houden? Dan is er ontspanning, of verbinding, omdat ik in de pauze even  met mijn medecursisten kan praten of… Vul zelf maar verder aan. ‘Wat geeft het me?’, is mijn code zinnetje geworden.
En er is natuurlijk meer mogelijk. ‘Wat mis ik?’, of ‘waar word ik blij van?’, kan ik ook gebruiken. En deze vragen geven ook weer de mogelijkheid om naar iets praktisch te gaan in plaats van naar een universele behoefte. Een andere mogelijkheid is: ‘als dat (de pauze) er is wat is daarin belangrijk voor mij?’ En dat vind ik weer zo’n mond vol. Dus ik houd het maar bij ‘wat geeft het me’. Heb jij ook voorkeurszinnen  die jou ondersteunen? Ik hoor ze graag.

Geweldloze Communicatie Zoomcafé

Tja wat zal ik schrijven over het zoomcafé. Voor mij een van de ontdekkingen in coronatijd. En nog steeds geniet ik van de online mogelijkheden. Ik geniet van de ontmoetingen. De mogelijkheid om met elkaar in een thema te duiken, te oefenen en te leren. En ik geniet ook van de diversiteit van de deelnemers. Ieder doet mee vanuit zijn/haar eigen plek en achtergrond. En zo ontstaat er samen iets omdat we allemaal bezig zijn met Geweldloze Communicatie. Tot de zomer zijn er nog 3 cafés. Kom je meedoen? Lees hier de thema’s. Komende maand komen de thema’s voor het najaar op de site. Na de zomer gaat het zoomcafé gewoon weer verder.
Opmerkingen van deelnemers na afloop:
* Ik heb het verband tussen oordeel en behoefte meer gelegd vanavond. Voor mij een aansporing om bij mezelf op zoek te gaan naar mijn behoeften als ik een oordeel bij mezelf opmerk.
* Fijne wijze van uitwisselen en delen in deze groep.
* Zacht…meer bij mijn kern.. fijne uitwisseling met Marten en fijn de ontmoeting met elkaar.
* Ik ben weer geïnspireerd om met liefde naar mezelf te kijken.

Online GC festival 11 t/m 13 november

Ook dit jaar konden we geen live GC festival organiseren. En gelukkig organiseert Niels nu voor de 4e keer een online festival in november. Je hebt weer de mogelijkheid om uit diverse workshop en trainers te kiezen. En heb je last van keuze stress? Niet getreurd. Alles wordt opgenomen en kan je tot een maand na afloop nog opnieuw bekijken. Op die manier hoef je niets te missen. Zie ik je daar?

Waar of voor wie ga jij een verschil maken?

Als laatste nog een klein verhaal ter overweging.

Het verschil

Er bestaat een oud joods gezegde: “Wie één leven redt, redt een hele wereld”. Deze wijsheid is een antwoord op de uitspraak: “Ik kan toch de last van de hele wereld niet op mijn schouders nemen?”
Het volgende verhaalt wil je tot nadenken zetten waar jij een verschil kan maken.

Het tij had duizenden zeesterren op het strand gedeponeerd. Ze zouden onherroepelijk omkomen eer de vloed hen weer bereikte. Een jongetje pikte zeesterren op en gooide ze terug in het water. “Waarom doe je dit?” vroeg een oude man. “Het strand is kilometers lang.
De meeste komen toch om. Wat voor verschil maakt het uit om er een paar te redden?” De jongen keer naar de spartelende zeester in zijn handen en zei: “Nee, voor de meeste maakt het niet uit, maar voor deze zeester wel degelijk.”
En, hij gooide hem terug in de zee.

Verhaaltje uit Taiwan
Ignjatović-Savić